Sunday chocolate cookies….

Κυριακή  μεσημέρι και είμαστε καλεσμένοι  για  φαγητό  σε  φίλους  νιόπαντρους.

Έφτιαξα  ένα  μικρό  καλάθι    με  καλούδια  παραγωγής  μου  όχι  τίποτα άλλο  για να  αγχώσω  τη  φρεσκοπαντρεμένη.

Λιαστές  ντομάτες   με  κάππαρη  από την  Τήνο, γλυκόξινη  σάλτσα  για  ψητά , cupcakes  λεμονιού  και  μπισκότα  σοκολάτας.

Βέβαια  αυτά που  εξαφανίστηκαν  αμέσως  ήταν τα  μπισκότα.

Τη  συνταγή τη   βρήκα  στο  blog  της  sugar  buzz αλλά  έκανα  κάτι  μικρές αλλαγές.

Είναι  γρήγορα , πανεύκολα ,οικονομικά  και   full  γεύση  σοκολάτας.

Για   15   μπισκότα  θα  χρειαστούμε :

100γρ.  κουβερτούρα  λιωμένη σε  θερμοκρασία  δωματίου

50γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου

50γρ.  ζάχαρη  καστανή

1 αυγό

1κ.γ.   βανίλια

140γρ. αλεύρι

1/2 κ.γ. μπέικιν

λίγο αλάτι

1 κ.γ. κακάο  άγλυκο

 Ανακατεύουμε    τη   βούτυρο  με  τη  ζάχαρη  2-3’ και  στη  συνέχεια το  αυγό   με το σύρμα  χειρός. Αφού  γίνουν  ένα   σώμα  προσθέτουμε  τη βανίλια  και τη κουβερτούρα.

Στη  συνέχεια  το   κοκκινισμένο  αλεύρι  με  το  αλάτι και το κακάο  ζυμώνουμε   με το χέρι  και  έχουμε  μια  γυαλιστερή  και  μαλακιά  ζύμη.

Πλάθουμε  μικρά  μικρά   μισκοτάκια και  τα  τοποθετούμε  πάνω σε  λαδόκολλα   στη λαμαρίνα.

Ψήνουμε  σε προθερμασμένο  φούρνο  180  για 15’.

Aφού  κρυώσουν  μπορούμε να   λιώσουμε 100γρ  σοκολάτας  σε  μπειν μαρί  και  αν  βάλουμε  μια  κουταλιά  σε κάθε  μπικοτάκι.

Ιδανικά  για   πρωινό  καφέ.

Σε  κάθε  μπουκιά  νοιώθεις   τη  σοκολάτα  και τη  καστανή  ζάχαρη…..

Καλή  απόλαυση..

EAT PRAY LOVE with pizza…

Όποιος  είδε  την ταινία  σίγουρα θυμήθηκε  την  pizza  του  Da  Michelle.

Η Julia  Roberts φρεσκοχωρισμένη  σε  αναζήτηση   της  ισορροπίας της  ξεκινάει  ένα  ταξίδι  ανά  το κόσμο.Ιταλία, Ινδία  Μπάλι.

Στη  στάση  της  στη  Νάπολη  πείθει   τη  φίλη της  πως  αφήνοντας  τον εαυτό τους ελεύθερο  γεύοντας  τη  ζωή  σε  βάθος δοκιμάζοντας  βεβαίως  την  νοστιμότατη   pizza margherita   από  την Antica  pizzeria   .

Στη  Νάπολη δεν  υπάρχει περίπτωση να  μη  φας  pizza  margherita.Την δημιούργησε  ο   Ραφαέλε  Εσπόζιτο  έτσι  ώστε  να θυμίζει  ιταλική  σημαία προς  τιμήν  της  βασίλισσας  Μαργαρίτας  της  Σαβοΐας.

Ντομάτα  για  το κόκκινο ,βουβαλίσια  μοτσαρέλα  για το  άσπρο  και  φύλλα  βασιλικού  για  το πράσινο.

Η αυθεντική pizza  φέρει πλέον τη  σφραγίδα   του Εγγυημένου Παραδοσιακού Ιδιότυπου Προϊόντος  που της απένειμε η Ευρωπαϊκή Ενωση.
Πρέπει να είναι στρογγυλή, να έχει διάμετρο ως 35 εκατοστά, χρυσοκάστανη περίμετρο υπερυψωμένη κατά ένα ή δύο εκατοστά και ελαστική ζύμη. Οι τομάτες πρέπει να είναι μόνο της ποικιλίας Σαν Μαρτζάνο και το τυρί φρέσκια βουβαλίσια μοτσαρέλα.

Ο πιτσαϊόλο, όπως ονομάζεται ο παρασκευαστής της, οφείλει να ανοίγει τη ζύμη με το χέρι πετώντας την ψηλά Η αυθεντική ναπολιτάνικη πίτσα απαιτεί ψήσιμο σε φούρνο με ξύλα. Έχει δύο παραδοσιακές ποικιλίες, την Margherita (με τομάτα, μοτσαρέλα και φρέσκα φύλλα βασιλικού) και την  Marinara  (με ντομάτα, σκόρδο, ρίγανη και ελαιόλαδο).
Στο  ταξίδι μας    εκεί  δοκιμάσαμε  την  καλύτερη pizza   που έχουμε  φάει ποτέ.

 

Η pizzeria ‘’Da Michelle’’ είναι  φτωχή σε  ποικιλία έχοντας  μόνο  τα  δυο  βασικά  είδη  pizza.

Με  το που  φτάνεις  στo μαγαζί  σου  δίνουν  ένα  χαρτάκι, αριθμό προτεραιότας, και περιμένεις  ευλαβικά  να περάσει το 45’ ή  όσο απαιτείται  ώστε να   απολαύσεις  τη  pizza  σου.

Η  τιμή  είναι  πάρα πολύ  χαμηλή  και   το μαγαζί εσωτερικά  πολύ  λιτό.Τα ποτήρια  πλαστικά  λες και  το κάνουν  επίτηδες  για να  αφοσιωθείς  μόνο  στην  απόλαυση  της  pizza σου.


Γυρνώντας  στην Ελλάδα  δεν  παραγγείλαμε  ξανά  pizza  και  όσο  μπορούμε να την  αποφεύγουμε το κάνουμε. Και  αυτό  γιατί περισσότερες  πιτσαρίες  προσφέρουν φθηνές απομιμήσεις. Φτιάχνουν τις πίτσες με  τυρί οποιοσδήποτε  προελεύσεως ,κινεζικές τομάτες, πυρηνέλαιο και  κάθε  είδους αλεύρι αντί για τα αυθεντικά ιταλικά υλικά.

Είναι  σίγουρο  ότι  θα  μας  χαλάσει  την  τόσο  ωραία  ανάμνηση.

Δεν  έχω  τολμήσει να  φτιάξω   λεπτή  ζύμη  γιατί  ξέρω  ότι  δεν  θα  την καταφέρω.

Άλλωστε  πρέπει  να έχω έναν ακόμα λόγο  για  να  γυρίσω  στη  Νάπολη.

Η δική μου  ζύμη    είναι  η  εξής :

Ζύμη

250 γρ  φαρινάπ

1 φλ γάλα  χλιαρό

1 κγ  ξύδι

1 κγ  αλάτι

1 κγ  ζάχαρη

Τα  ανακατέυουμε  όλα  τα  υλικά  σε ένα  μπολ  μέχρι να γίνει μια  γυαλιστερή και  απαλή   ζύμη.

Το καλό με  αυτή τη  συνταγή    είναι  ότι δεν περιμένεις  να  φουσκώσει .

Λαδώνουμε  ένα    ταψί  και  ανοίγουμε με  μπλάστρη   ή  αν  είστε  τολμηροί  με   τα  χέρια   και  πετάξτε   ψηλά.

Γέμιση

500 γρ  μοτσαρέλα  μπαστούνι

Τοματα  σάλτσα   

και ότι  άλλο θέλετε  εσείς.

Προθερμασμένο  φούρνο  στους 220-250  και  τοποθετούμε το  ταψί  στο τελευταίο από κάτω  του  φούρνου. Ψήσιμο  σε  αέρα  για περίπου

Άλλωστε  στην  Ιταλία  η  pizza   είναι το  φαγητό  των  φτωχών.

Ότι περισσέψει  από   την  προηγούμενη  ήμερα  το  κάνουν γέμιση  για  pizza.

Buon Appetito…  J

Στην  Αθήνα  μην παραλείψετε  να  δοκιμάσετε  pizza   από  την 

TRATTORIA

Αναξαγόρα 19, Ν. Ερυθραία












Limoncello...

Για  την πρώτη  συνταγή που  θα  μοιραστώ μαζί  σας   έχω σκεφτεί  το αγαπημένο  μου  ποτό που το  λάτρεψα  ακόμα πιο πολύ μετά   το περσινό μας  ταξίδι στην

Costiera  Amalfitana και στο  Capri.

Ένα  ταξίδι  γεμάτο  γεύσεις ,μυρωδιές και  αρώματα.

Παραδοσιακό ποτό του Sorrento  κοντά στην ακτή Amalfi.

Υπάρχει πάντα  στο σπίτι  μας  στην κατάψυξη  του  ψυγείου μας.

Έχω  δοκιμάσει  πολλές  συνταγές με τσίπουρο, ρακί, καθαρό  οινόπνευμα  αλλά νομίζω  ότι  η  συνταγή   από την Αργυρώ  με την  vodka  είναι η πιο  επιτυχημένη.  Τουλάχιστον  για τα  δικά μου  γούστα.

Θα  χρειαστούμε                                                                                   

10 λεμόνια  ακέρωτα  βιολογικά  κατά  προτίμηση

1 lt  vodka

500 kg  ζαχαρη

500 gr  νερό

Με τον  αποφλοιωτή ή  μαχαιράκι  ξεφλουδίζουμε  τα λεμόνια  παίρνοντας μόνο  το  κίτρινο  γιατί  το  λευκό   θα   πικρίσει και τις  βάζουμε  σε  ένα  γυάλινο δοχείο  μαζί με   τη   vodka μας.

Το  σφραγίζουμε  πολύ καλά  καi το  αφήνουμε  10  μέρες τουλάχιστον σε σκιερό  μέρος.

Σιγά  σιγά  το ποτό μας  κιτρινίζει   γιατί  η  vodka θα  απορροφήσει  όλα τα  αιθέρια  έλαια  από τις  φλούδες.

Αφού περάσουν οι  δέκα μέρες  βάζουμε  τη  ζάχαρη και το  νερό  στη κατσαρόλα  ίσα ίσα να  λιώσει  η  ζάχαρη.

Αφού  κρυώσει το ρίχνουμε  μέσα  στο  βάζο και  ανακατεύουμε  όλα τα  υλικα.

Σουρώνουμε και  το ρίχνουμε  στα  μπουκάλια μας.

Μη  ξεχάσετε να το  βάλετε  στην  κατάψυξη...

Είναι  απίστευτο   χωνευτικό

Καλή αρχή!!!

Πρώτη  ημέρα  στο   blog  μου..

Μετα  απο  καιρό και αρκετή σκέψη  αποφάσισα να  φτιάξω το  δικό μου.
Μπορεί  επειδή  είναι της μόδας αλλά  όπως και να το κάνουμε    είναι μια  μορφή  επικοινωνίας  με  ανθρώπους   που  είτε  γνωρίζουμε  είτε   θα  γνωρίσουμε.
Πραγματικά, έτσι όπως έχουμε αποξενωθεί και απομακρυνθεί όλοι, και ειδικά στις μεγαλουπόλεις , το internet αποτελεί ένα μέσω επικοινωνίας και ανθρώπινης επαφής , σε όλα τα επίπεδα.
Τι ψάχνει ο καθένας μας ... Παρέα , φίλους , σχέση , ανταλλαγή απόψεων;
Που καταλήγουμε όμως ; Στο ότι όλοι επιζητούμε την επικοινωνία με τους γύρω μας που προφανώς μας λείπει ή την λαμβάνουμε σε μικρές δόσεις.
Δυστυχώς  όσο περνούν τα χρόνια η επιστήμη πάει μπροστά , αλλά οι ανθρώπινες σχέσεις μένουν πολύ πίσω!